londonbaby.reismee.nl

En dan is het weer tijd om naar huis te gaan.........

Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan en nu is die tijd van gaan gekomen……. Ik begin m’n vierde Londense blog met dit cliché der cliché’s, aangezien dat ook beschrijft hoe het er nu voor staat……… En laat ik de volgende ‘dienstmededeling’ ook maar meteen even gedaan hebben; dit is dus ook helaas alweer mijn laatste Londense reisblog……… Op het moment van schrijven mag ik me nog precies zo’n 24 uur Londenaar noemen, dus laat ik maar snel beginnen met de ‘highlights’ van mijn laatste weekjes hier, om te voorkomen dat dit laatste blog meteen een iets té deprimerende inleiding heeft!

Tijdens mijn laatste maand op stage bij Urban Soul Orchestra hadden we topdrukte op kantoor. Ik was nog maar net klaar met het afronden van een van mijn grootste stageprojecten; Stephen’s nieuwe website (check het eindresultaat hier: www.stephenhussey.co.uk), of de ‘Classic Ibiza gekte’ brak los. Classic Ibiza is een reeks zomerconcerten dat twee jaar geleden is opgestart door een samenwerking van Urban Soul Orchestra met een concertorganisator. Daarna liep het al snel uit de hand en nu staan er voor de Classic Ibiza tour van dit jaar zo’n 7 concerten gepland op werkelijk prachtige locaties (zogenaamde stately homes) verspreidt door heel Engeland, met per concert gemiddeld zo’n 6000 man aan publiek!

Als stagiair bij USO was ik ‘van de partij’ tijdens de eerste drie concerten; in Capesthorne Hall (Manchester), Ragley Hall (Birmingham) en Harewood (Leeds). Ik heb tijdens deze onvergetelijke ervaringen met walkie talkie en tijdschema’s rond mogen rennen, de backstage area’s mogen verzorgen, muzikanten gerust mogen stellen als er voor de show plensbuien uitbraken en álles van zowel voor als achter de schermen mee mogen maken. Het laatste concert waar ik aan mee mocht werken was afgelopen zaterdag in Harewood House (Leeds) en dat was ook mijn allerlaatste stage activiteit en de laatste keer dat ik mijn lieve collega’s zag………Morgen is het namelijk alweer zover; dan vertrekt het vliegtuig weer terug naar ons koude kikkerlandje en zit mijn ‘buitenlandse schooljaar’ er alweer op……..!

Ondanks dat ik het lastig vind om Londen te verlaten, ik was namelijk veel liever hier gebleven, is het toch wel leuk om familie en vrienden na lange tijd weer te zien. Ik maak me wel al lichtelijk zorgen over hoe het zal gaan met m’n heimwee naar Londen; na 5 maanden in de grootste stad van Europa en omstreken te hebben gewoond vraag ik me af hoe makkelijk ik weer kan ‘aarden’ in Nederland. Uit ervaring weet ik namelijk dat ik na m’n uitwisseling in Berlijn al na een week heimwee kreeg. Het grote verschil is nu echter dat ik tijdens mijn halfjaar in Berlijn nog tussentijds terug naar huis was gegaan, na zo'n 3 maanden kwam ik terug om kerst te vieren. Nu heb ik 5 maanden, aaneengesloten, in een nog veel grotere metropool gewoond……. Met andere woorden; het gaat waarschijnlijk heeeeeel erg wennen worden en ik weet niet zo goed of ik daar eigenlijk wel zin in heb……....!

Anyway; voor het zover is ga ik eerst nog even mijn favoriete plekjes in Londen af en natuurlijk ook eens langzamerhand mijn koffer inpakken. Daarnaast ben ik ook nog steeds een beetje in de hemel na de waanzinnige Classic Ibiza ervaring van afgelopen zaterdag…….. De vorige twee shows waren al te gekke ervaringen en deze laatste deed daar nog een extra schepje bovenop! De concerten gaan er sowieso, ook dit jaar, weer in als ‘koek’ bij het publiek, afgelopen zaterdag in Harewood hadden we een uitverkochte show met 7500 man en de show in Ragley Hall spande de kroon met 8000!!

Die Ragley-show was de grootste van allemaal en kreeg nog een extra voetbaltintje doordat er in de tweede set het lied ‘Football is Coming Home’ werd ingezet die 8000 mensen uit volle borst meezongen. Aangezien tijdens dat concert het WK nog gaande was en het Engelse elftal lekker bezig was werd deze song aan de set toegevoegd. Het mooie van Classic Ibiza is daarnaast ook nog eens dat werkelijk alles door Urban Soul Orchestra geregeld wordt; vervoer, catering, hotel, ontbijt en ga zo maar door. Tot nu toe heb ik zelfs bij de eerste twee shows een eigen hotelkamer gehad en dat was me toch wel leuk en luxe!!

Naast al deze ‘on the road’ avonturen met Classic Ibiza en de algemene drukte op het kantoor heb ik in Londen zelf ook niet bepaald stil gezeten…..… Tot aan vandaag ga ik nog steeds bijna iedere avond de ene na de andere sessie af en heb inmiddels al een dusdanig netwerk opgebouwd dat het bijna zonde zou zijn als ik daar niet later gebruik van zou maken. Het gebeurd ook steeds vaker dat muzikanten waar ik mee heb samengespeeld me na een sessie vragen wanneer ik weer terugkom, mijn vaste antwoord daarop is altijd; ‘na het afstuderen!’ Dat zou ook nog eens echt kunnen gebeuren aangezien het me hier zodanig bevalt dat ik het liefste hier zou blijven……… Helaas kan dat dus niet aangezien ik eerst terug zal moeten naar Tilburg om daar af te studeren aan de Rockacademie. Maar goed, Londen is een soort muzikale speeltuin voor me geworden en ik groei ook nog steeds iedere week als muzikant. Doordat ik de meest uiteenlopende jamsessies blijf bezoeken; van reggae tot jazz en van en van (blues)rock tot latin, waar ik samenspeel met muzikanten die tot de wereldtop behoren. En overal (maar dan ook echt overal!) wordt op hetzelfde niveau gemusiceerd……..!!

Op een gegeven moment brak er helaas wel dat onvermijdelijke moment aan waarop ik voor de laatste keer naar iedere sessie ging……. Maar goed, zoals ik al aangaf; er gaan in de toekomst nog vele sessies volgen in deze waanzinnige stad, daar ben ik zeker van! Ik weet ook al zo goed als zeker dat ik na mijn afstuderen sowieso terug ga komen en hier, als me dat gegund is, ook zal blijven.

Als ik zo langzamerhand even een ‘momentje van reflectie’ pak en terugkijk op het afgelopen schooljaar dan kan ik alleen maar concluderen dat het krankzinnig was…….!! Van een te gek half jaar in Berlijn meteen door naar een net zo waanzinnig half jaar in Londen, ik heb zoooooveel meegemaakt in slechts 10 maanden tijd……. Ik kan het daarom ook iedereen aanraden om te gaan reizen en in het buitenland te gaan wonen: het is een verrijking die je nooit zult meemaken als je in je vaderland blijft. Daarom denk ik ook dat ik door deze ervaring enorm ben gegroeid, zowel als mens maar zeker ook als muzikant.

Mede daardoor denk ik ook dat het een understatement is dat ik een behoorlijk ‘pak’ aan levenservaring erbij heb gekregen, dat zal niemand me ooit kunnen afnemen. En natuurlijk is zo’n blog altijd handig en leuk om iedereen mee op de hoogte te houden, maar als ik echt alle dingen zou moeten beschrijven die ik het afgelopen schooljaar heb meegemaakt dan kan ik net zo goed aan een boek beginnen. Ik probeer in zo’n blog meestal de belangrijkste dingen samen te vatten, al zijn er nog zoveel kleine mooie gebeurtenissen die ik er nog aan toe zou kunnen voegen…….. Daardoor kan zo’n blog toch al snel uit de hand lopen en qua lengte bijna een paragraaf van een boek worden.

Een voorbeeld van een van die vele ‘kleine gebeurtenissen’ zou bijvoorbeeld kunnen zijn hoe ik door een veel te aardige Engelsman s’nachts ben geholpen. Ik was uitgegaan naar een sessie maar wist de weg naar huis niet en de batterij van m’n mobiel was leeg. Daar liepen we dan, samen door de plensregen op zoek naar het dichtstbijzijnde busstation; hij met een kletsnatte iPhone en ik vooral met de verwondering hoe vriendelijk mensen hier in Engeland toch zijn……. En ook al moest die man helemaal niet naar hetzelfde busstation, toch liep hij mee en bleef hij wachten tot ik ook daadwerkelijk in de bus zat……..

Of nog zo’n mooie kleine anekdote; toen ik afgelopen zaterdag meedraaide tijdens m’n laatste Classic Ibiza show raakte ik met een van de muzikanten uit het orkest aan de praat. Een (wederom) super sympathieke Engelsman die me al vrij snel op m’n Nederlandse accent betrapte. Hij begon meteen over Nederland te praten, en dat hij daar al veel gespeeld had…….. Bleek hij de trompettist van Simply Red te zijn en ook in de Ziggo Dome gespeeld te hebben, toen ik daar met m’n vader in het publiek zat! En van dat soort verhalen/ontmoetingen heb ik er nu legio, dus het lijkt me een mooi moment om het hier ook bij te laten en dit laatste blog eens af te sluiten!

Want nu blijven vooral alle mooie herinneringen en uiteraard de twee nieuwe ‘thuishavens’ die ik er dit jaar bij heb gekregen; Berlijn en Londen! Ik heb waarschijnlijk het afgelopen schooljaar ongeveer twee keer zoveel meegemaakt als tijdens een schooljaar in Tilburg. Alleen al in Berlijn heb ik zodanig veel meegemaakt om een ‘regulier’ schooljaar makkelijk mee te kunnen vullen, om over het halfjaar in Londen nog maar te zwijgen……!! Daardoor voel ik me een rijk en gezegend mens dat ik dit alles heb aangedurfd en heb gedaan; het heeft me zóveel moois gebracht dat ik er geen microseconde spijt van heb gehad.

Nu ga ik nog even genieten van mijn laatste 24 uur in dit prachtige doolhof voordat morgen het vliegtuig naar Eindhoven alweer vertrekt. Ik dank jullie allen voor jullie uithoudingsvermogen, want iedere maand weer zo’n riant blog voor de kiezen krijgen en die nog lezen ook…………ik heb er bewondering voor!!

Cheers from Lovely London, Bob

Reacties

Reacties

Jos Baur

Tja Bob, aan alle goede dingen kump un end. Helaas noe auch veur London. Merci veur het delen van de sjun verhoale en tot in de weareldsjtad, Gelaen. Jrus Jos.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!